Οι Απεργίες είναι
ΜΟΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ή
δεν είναι απεργίες!
Οι απεργίες οργανώνονται από πολιτικά υποκείμενα, συλλογικά ή ατομικά!
Τα συνδικάτα είναι ταξικοί αντιεξουσιαστικοί θεσμοί ή προδοτικά συστημικά υποστυλώματα (οι πυραμιδικές ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ κατά κανόνα κοσμούν το δεύτερο).
Οι απεργίες γίνονται ενάντια:
σε νόμους, στο κράτος,
στο σύστημα!
Με τις απεργίες επιδιώκεται να μην ψηφιστούν, να μην εφαρμοστούν, να καταργηθούν νόμοι και πολιτικές!
Με τις απεργίες επιδιώκεται η ανατροπή πολιτικών.
Οι απεργίες των αντιεξουσιαστικών θεσμών, δηλ. των συνδικάτων, σκοπεύουν και στην αλλαγή-ανατροπή του ΔΕΞΙΟΥ συστήματος (ΔΕΞΙΟ Σύστημα= Θρησκεία+άδικο Κράτος + εκμεταλλευτικό Κεφάλαιο).
Το Συνδικαλιστικό Κίνημα οφείλει να οργανώνει ΜΟΝΟ πολιτικές απεργίες. Εκεί εντάσσονται και τα στενά συντεχνιακά αιτήματα.
Και, φυσικά, ως ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ να τις διακηρύσσει !
Οι απεργίες για την ΠΑΙΔΕΙΑ είναι από τις πλέον πολιτικές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου